محاربه در فقه و حقوق ایران

نوع مقاله : مقاله علمی ترویجی

نویسنده

کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی جامعه المصطفی مشهد مقدس

چکیده

در مورد جرم محاربه، از تعریف مشهور فقهای امامیه بر می‌آید که تحقق آن مستلزم دو قید کشیدن سلاح و قصد ایجاد خوف است و مجازاتی که فقهای اسلامی با استناد به تصریح آیه 33 سوره مائده برای آن بیان داشته‌اند، عبارت‌اند از: قتل، به صلیب کشیدن، قطع دست و پا از خلاف و نفی بلد(تبعید). بنابر تعالیم اسلامی این جرم با بغی(خروج علیه امام عادل) تفاوت ماهوی دارد و فقهای اسلامی بر این امر اذعان داشته‌اند؛ مع الوصف این تفاوت در قانون موضوعه ایران لحاظ نشده است. در قوانین ایران با توسعه معنای محاربه، هر گونه فعالیت اعم از رویارویی مستقیم نظامی با حکومت، طراحی کودتا با تهیه لوازم آن، عملیات خرابکارانه به صورت ایجاد حریق، انفجار و اخلال در زیر ساخت‌های اقتصادی، نظامی، اجتماعی و... که با هدف براندازی حکومت انجام گیرد و بالفعل یا بالقوه، مؤثر نیز باشد(که از مصادیق بغی می‌توان به حساب آورد) تحت عنوان محاربه و افساد فی الارض قرار داده شده است و مرتکب آن با حکم و تعیین قاضی به یکی از مجازات‌های محاربه محکوم می‌شود.
 
برای دریافت اصل مقاله، از نورمگز و یا مگیران ، آدرس های زیر را کپی و در نوار آدرس مرورگر خود وارد نمایید:
مگیران:
https://www.magiran.com/paper/1441105 
نورمگز:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1199248

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Arm Rebelling in jurisprudence and law of Islamic republic of Iran

نویسنده [English]

  • Sayed Ali Musavi
M. Sc. of criminal law and criminology of Al-Mustafa International University of Mashhad
چکیده [English]

According to Immamiye main stream definition, the definition of Moharebe is armed rebelling and terrorizing among people. The punishment for this act according to the verse 33 in the maede surah is killing, crucifying, cutting the hand and exiling. According to Islamic rules, this crime is far different than the protesting against the government and the Islamic jurists have spoken out, in spite of this in the law of Islamic republic of Iran this point is neglected. In Iran’s rules the meaning of Moharebe is expanded and any kind of rebelling such as armed rebelling, planning a coup, vandalism, arsoning and any kind of disorder in the basic infrastructures of government which is made to topple the government is considered as Moharebe. One who commits these crimes, according to the judge’s verdict can be sentenced to Moharebe punishments.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Moharebe
  • Punishment of Moharebe
  • Armed Rebelling
  • Toppling the Government

مراجع

-        پیوندی، غلامرضا(1388)، جرم سیاسی، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، تهران.
-        جمعی از مؤلفان(1388)، همایش حکومت دینی، مجموعه مقالات حکومت دینی، جامعه المصطفی العالمیه، قم.
-        جمعی از نویسندگان(1381)، حقوق در آینه فقه، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد.
-        حبیب زاده، محمد جعفر(1379)، محاربه در حقوق کیفری ایران، دانشگاه تربیت مدرس، تهران.
-        خمینی، روح الله(1384)، تحریر الوسیله، دفتر انتشارات اسلامی، قم.
-        دهخدا، علی اکبر(1377)، لغت نامه، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
-    راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد(1383)، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: غلامرضا خسروی حسینی، المکتبه المرتضویه الاحیاء الآثار الجعفریه، قم.
-        زینلی، محمد رضا(1378)، جرم سیاسی وحقوق جزای اسلامی، امیرکبیر، تهران.
-        طوسی، محمد بن حسن(1429)، الخلاف، موسسۀ النشر الاسلامی، قم.
-        عمید، حسن(1360)، فرهنگ عمید، امیرکبیر، تهران.
-        کدیور، محسن(1378)، حق الناس، کویر، تهران.
-        مجیدی، سید محمود(1386)، جرائم علیه امنیت، میزان، تهران.
-        محقق حلی، نجم‌الدین جعفربن حسن(1377)، شرایع الاسلام، دارالتفسیر، تهران.
-        مرتضوی، سعید(1385)، جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی، مجد، تهران.
-        مکی العاملی (شهید اول)، محمدبن‌جمال‌الدین(بی‌تا)، اللمعۀ الدمشقیه، جامعۀ النجف الدینیه، نجف.
-        میر محمد صادقی، حسین(1387)، جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی، میزان، تهران.
-        نجفی، محمد حسن(1384)، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، دارالکتب الاسلامیه، تهران.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار